تا ثیر دوزهای مختلف کلوفیبرات در ایکتر نوزادی

سابقه و هدف: مطالعه حاضر با هدف بررسی اثر دوز کم و متوسط کلوفیبرات در ایکتر نوزادی انجام شد.   مواد و روش ها: در این مطالعه کارآزمایی بالینی با کد اخلاق1234، 132 نوزاد ترم با ایکتر غیر مستقیم غیرهمولیتیک، به 3 گروه تقسیم شدند: در گروه کنترل فقط از فتوتراپی استفاده شد، در گروه کلوفیبرات با دوز کم علاوه بر فتوتراپی کلوفیبرات خوراکی (25 mg/kg) و در گروه کلوفیبرات با دوز زیاد فتوتراپی و کلوفیبرات (50 mg/kg) تجویز شد. در هر 3 گروه، بیلی روبین توتال و غیر مستقیم، در ابتدا،12، 24، 36 و 48 ساعت بعد اندازه گیری شد. تمامی نوزادان 2 روزپس از ترخیص معاینه شدند. اطلاعات با استفاده از نرم افزار spss ویرایش هفدهم آنالیز گردید.   یافته ها: از نظر سن، جنس و میانگین بیلی روبین توتال در ابتدا تفاوت معنی داری بین سه گروه وجود نداشت. میانگین بیلی روبین توتال 12، 24 و 36 ساعت پس از آغاز درمان درگروه کلوفیبرات با دوز کم و دوز زیاد بطور معنی داری پایین تر از گروه کنترل بود (05/0> p )، اما تفاوت معنی داری بین این دو گروه دیده نشد. میانگین بیلی روبین توتال 48 ساعت پس از شروع درمان در گروه کلوفیبرات با دوز کم و دوز زیاد بطور معنی داری پایین تر از گروه کنترل بود (004/0= p ، 001/0= p )، اما تفاوت معنی داری بین این دو گروه دیده نشد. میانگین طول مدت بستری و فتوتراپی در گروه کلوفیبرات با دوز کم و دوز زیاد بطور معنی داری پایین تر از گروه شاهد بود (05/0> p )، اما بین این دو گروه تفاوت معنی داری وجود نداشت. هیچ عارضه جانبی ناشی از مصرف کلوفیبرات در بیماران گزارش نگردید.   بحث و نتیجه گیری: مطالعه حاضر مؤید اثر بخشی دوز کم و متوسط کلوفیبرات خوراکی در درمان ایکتر نوزادی می باشد. لذا استفاده از دوزهای پایین تر دارو جهت جلوگیری از عوارض احتمالی پیشنهاد می گردد.